(M.B.) Opinie: Iedereen heeft boter op zijn hoofd in de Transportsector.
“Zeg, uw wegvervoerders zijn echte gangsters!”, zei mijn schoonbroer nadat hij op de radio het nieuws had gehoord over het nieuwe zwartboek van BTB. Hij vertolkte zo de opinie van Jan Modaal na zo’n schokkend nieuws. De imagoschade voor de transportsector en voor de transportbedrijven was gisteren immens groot. Het leek alsof elke transporteur in Oost-Europa een postbusbedrijf heeft en een onmenselijke sjoemelaar is. Dat is natuurlijk niet zo. Maar toch… iedereen heeft boter op zijn hoofd.
Eerst de verzachtende omstandigheden: nadat Centraal- en Oost-Europese landen tot de EU zijn toegetreden, werden detacheringregels ingevoerd als een middel om de levensstandaard in die arme landen op te krikken en dichter tot de onze te brengen. Dat is vrij goed gelukt. Dat de leef- en werkomstandigheden slecht zijn, nemen de meeste chauffeurs uit die landen erbij. Hoewel ze minder loon krijgen dan West-Europese chauffeurs, verdienen ze vier tot zes keer meer dan de andere werknemers in hun land. Het is doorbijten, maar voor hen rinkelt de kassa. Dat legde die nieuwe lidstaten geen windeieren. Polen, bijvoorbeeld, telt nu 30.000 transportbedrijven, 200.000 (moderne) trucks en 300.000 chauffeurs. De Poolse regering verzet zich overigens met hand en tand tegen striktere detacheringregels.
Domino Effect;
Maar samen met de Oost-Europese vrachtwagens begonnen bij ons ook steeds vaker vrachtwagens rond te rijden van grote (West-Europese) multinationale transportgroepen. Zij haalden voordeel uit hun aanwezigheid in die landen. Door een domino-effect, moesten ook kleinere, lokale vervoerders dit spel meespelen: zij werden anders uit de markt van het internationale vervoer geduwd. En dan begint het. Die kleinere en middelgrote bedrijven hebben meestal niet de economische en financiële kracht om een ‘echte’ transportfirma in Slovakije, Bulgarije of Roemenië op te richten. En ja, zij zijn overgegaan tot het oprichting van postbusbedrijven. De impact op de concurrentiepositie van de vervoerders die niet meedoen aan die beweging of die het spel correct spelen, was groot. Ook dit had een sneeuwbaleffect.
Postbusbedrijven;
De transporteurfederaties deden alsof hun neus bloedde. Ze keken de andere richting uit, onder het voorwendsel dat er geen probleem was zolang de vervoerders de regels respecteerden. Maar zij wisten verdomd goed dat zogenaamde consultant vervoerders hielpen bij het opzetten van schijnconstructies. Meer nog: een van die consultant is lid van de raad van bestuur van Febetra. Die had al lang buiten gegooid moeten worden, in plaats van een hand boven het hoofd te krijgen, zoals directeur Philippe Degraef dat gisteren deed op de televisie. Ook andere federaties zijn in hetzelfde bedje ziek. Het zou dan ook een goed signaal zijn dat hun raden van bestuur herschikt worden en dat bedrijven met postbusbedrijven er uit verdwijnen. Zij zijn gekend. Dat zou een krachtig signaal zijn naar de ‘propere’ vervoerders – en naar de maatschappij – toe.
Het zou een goed signaal zijn dat de federaties hun raden van bestuur herschikken en dat bedrijven met postbusbedrijven er uit verdwijnen. Ook de overheid heeft boter op het hoofd: de loonkost is in het Belgische vervoer de hoogste van Europa. Zij heeft er zo goed als niets aan gedaan. Meer nog: met de kilometerheffing heeft ze de sector de verder in moeilijkheden gebracht. En de controles en gerechtelijke acties kwamen te laat. Vroeger ingrijpen had de schade kunnen beperken en het uitdeinen van het fenomeen verhinderd.
Ook de bonden;
Ook de bonden gaan niet vrijuit, hoewel ze zeer realistisch en pragmatisch waren in hun looneisen de jongste jaren. En dat zij gisteren de mistoestanden aan de grote klok hingen, kan men hen ook niet verwijten: het is hun taak om dat te doen. Wel was de communicatiewijze zeer onhandig: hierdoor ontstond de indruk dat alle transporteurs sjoemelaars zijn. Nu heeft de hele sector een nog slechtere naam, wat toch niet de bedoeling kon zijn. De instroom van nieuwe chauffeurs wordt nu nog moeilijker. En als ik het toch over het chauffeurstekort heb: BTB neemt een zeer grote loop met de werkelijkheid als het stelt dat door het uitvlaggen, ‘6.000 jobs in België zijn verloren’. Er zijn vandaag, ondanks de uitvlagging, honderden chauffeurs nodig in België, die men nergens kan vinden.
Maar ook u en ik hebben boter op ons hoofd. Wij vragen als consument steeds goedkopere producten. En eigenlijk willen wij ons geen vragen daarbij stellen. Ook wij gedragen ons als blinde, dove en stomme aapjes als het gaat om Oost-Europese chauffeurs, Chinese fabrieksarbeiders of Cambodjaanse textielarbeiders.
Bron;(Flows – Philippe Van Dooren – BTB) Bron Foto’s;(images3S1M71NY-Cereus-Commons-Wikimedia).
Reageren is gemakkelijker dan een vrachtwagen keren!